We kijken terug op een mooie afscheidsdienst. We hebben teruggeblikt met elkaar op zijn leven dat helaas veel te kort was. We willen jullie graag allemaal bedanken voor jullie lieve kaarten en andere tekens van medeleven. Dat sterkt ons enorm! De kinderen langs het fietspad met grote harten waren ontroerend en de jongens voelen zich enorm gesteund door vriendjes en vriendinnetjes en school. Martijn zei altijd dat we in een bijzonder dorp waren komen wonen en dat hij ons hier met een gerust hart achter kon laten. Dat gevoel is wederom bevestigd.
Wij gaan hem heel erg missen, maar nemen onze dierbare herinneringen mee en houden die levend. Mochten er nog mensen zijn die mooie herinneringen aan hem hebben en die willen opschrijven, dan houden wij ons aanbevolen. Dank voor diegene die dat al gedaan hebben. Het mailadres herinneringenvoorlater@outlook.com is nog bereikbaar. Ik wil er graag een boekwerk van maken voor onze jongens.
Martijn heeft een paar maanden voor zijn overlijden zelf een afscheidsspeech geschreven. Omdat ik het niet beter kan verwoorden, wil ik een deel ervan graag citeren. Ik hoop dat één ieder zijn boodschap om te genieten van de ‘kleine’ dingen van het leven meeneemt in deze rare tijden. Geniet van elkaar!
Beste dierbaren,
Het voelt heel vreemd om een soort speech te schrijven wetende dat het pas wordt voorgedragen als ik er niet meer ben. Maar had toch het gevoel dit te willen doen. Bedenk me nu ook dat het wel prettig is dit nu niet zelf te moeten voordragen gezien het feit dat dit nu niet mijn sterkste kant is.
Toen na een lange dag vol onderzoek de woorden “u hebt ALS” vielen was het alsof er doodvonnis werd uitgesproken. En sinds toen is het een worsteling geweest met de achteruitgang.
Heb wel ervaren dat als je zoiets overkomt het leven ook intenser wordt. En dat geldt zeker ook voor de mooie momenten. Als ik mensen iets zou willen meegeven, is dat je af en toe moet stilstaan bij de wereld om je heen. Er is veel om van te genieten, maar je moet dan wel even vertragen, de beloning is zeker de moeite waard.
Ik wil dit moment ook aangrijpen om mijn waardering uit te spreken naar de mensen om ons heen die ons gesteund hebben, op wat voor manier dan ook. Dit heeft ons het gevoel gegeven niet alleen te zijn in dit oneerlijke gevecht. Maar ook vertrouwen in de toekomst dat er mensen zijn met een luisterend oor of een helpendeGeniet hand.
Heb veel nagedacht over het leven de afgelopen periode. En ook wel een soort van jaloezie gehad voor mensen die terug kunnen vallen op het geloof. Nu is dat me niet gelukt, maar de wetenschappelijke uitleg is ook niet echt geloofwaardig. Geloof namelijk niet dat onze ziel een resultaat vormt van ons menselijk denkvermogen. Als Jurriën en Yannick vragen naar wat er met papa gebeurd nadat hij is overleden, geeft mama altijd als uitleg dat papa een sterretje is geworden. Vind dit de meest geloofwaardige uitleg en sluit me er bij aan! Kijk s avonds maar naar de hemel, er is een sterretje bijgekomen. Vaarwel en heb het leven lief!
